Συνέντευξη με τον Αλέξανδρο Καραϊωσήφ
Εκπαιδευτικός Π.Φ.Α. – Προπονητής ΑμεΑ Α’ Κατ. & Επιτρ. Αντισφαίρισης Β’ Κατ.
Τεχνικός Σύμβουλος Παραολυμπιακών Αθλημάτων της ΕΑΟΜ ΑμεΑ
Πρόεδρος ΚΕΔ/ΕΟΠ ΑμεΑ – Μέλος Δ.Σ. ΠΑ.ΣΥ.Π.Π.Α.
1. Προπονητική Αθλητών με Αναπηρίες
Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις στην προπόνηση αθλητών με αναπηρίες; Πώς προσαρμόζετε τα προπονητικά προγράμματα στις ατομικές ανάγκες κάθε αθλητή;
Οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι οι αθλητές/ασκούμενοι με αναπηρία, και κατ’ επέκταση όλοι όσοι τους υποστηρίζουμε (γονείς, φίλοι, προπονητές), δεν πηγάζουν από την ίδια την αναπηρία του ατόμου, αλλά κυρίως από την έλλειψη προσβασιμότητας των αθλητικών χώρων και τη δυσκολία προσέγγισης αυτών, ακόμα και όταν είναι φιλικοί προς τα ΑμεΑ.
💼 Θέλεις η επιχείρησή σου να ξεχωρίσει στον χώρο του αθλητισμού;
Το Sport Marketing Greece δίνει προβολή μόνο σε επιλεγμένες επιχειρήσεις με κύρος.
⏳ Περιορισμένες θέσεις — δήλωσε συμμετοχή τώρα:
👉 Αναλυτικές πληροφορίες εδώ
Η δυσκολία πηγάζει από τη νοοτροπία της κοινωνίας που δεν κατανοεί ότι, κλείνοντας μια ράμπα ή ένα πάρκινγκ ΑμεΑ, στην ουσία στερεί από έναν συμπολίτη την πρόσβαση σε πολύτιμα αγαθά όπως ο αθλητισμός.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, οι προκλήσεις για τον προπονητή εξαρτώνται από το είδος της αναπηρίας. Άλλες ανάγκες έχει ένας αθλητής με κινητική αναπηρία αλλά περιπατητικός, και άλλες ένας χρήστης αμαξιδίου. Εντελώς διαφορετική προσέγγιση χρειάζεται ένας αθλητής με τύφλωση ή νοητική αναπηρία.
Ο προπονητής δεν πρέπει να βλέπει την αναπηρία, δηλαδή τι δεν μπορεί να κάνει ο αθλητής, αλλά τη λειτουργικότητά του – τι είναι ικανός να κάνει. Ο ρόλος του είναι να εντοπίζει τις δυνατότητες και να τις αναπτύσσει, πάντα με γνώμονα την ασφάλεια. Για αυτόν τον λόγο, οι προπονήσεις είναι συνήθως ατομικές και όχι ομαδικές, ανάλογα βεβαίως και με το άθλημα.
2. Επιστημονική Προσέγγιση
Έχοντας σπουδάσει Cognitive Neuropsychology & Rehabilitation, πώς ενσωματώνετε τις γνώσεις σας στην αποκατάσταση και βελτίωση της απόδοσης των αθλητών; Υπάρχουν συγκεκριμένες τεχνικές ή μεθοδολογίες που θεωρείτε πιο αποτελεσματικές;
Οι βασικές μου σπουδές είναι στη Φυσική Αγωγή και την Επιστήμη του Αθλητισμού, με εξειδίκευση στην Προσαρμοσμένη Φυσική Αγωγή. Οι μεταπτυχιακές σπουδές και οι εξειδικεύσεις μου προσέφεραν την τεχνογνωσία και κυρίως τον τρόπο σκέψης – να λειτουργώ «εκτός πλαισίου», να αντιμετωπίζω προκλήσεις και να γίνομαι χρήσιμος επαγγελματίας.
Το αντικείμενο των μεταπτυχιακών σπουδών μου αφορά την κατανόηση της βλάβης γνωστικών, κινητικών και αισθητηριακών λειτουργιών του εγκεφάλου και την αποκατάστασή τους μέσα από ασκήσεις και τεστ.
Η μεθοδολογία στον αθλητισμό των ΑμεΑ βασίζεται στο πραγματικό επίπεδο λειτουργικότητας κάθε ατόμου, λαμβάνοντας υπόψη και τις προσωπικές του επιθυμίες. Ο αθλητής με αναπηρία πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο – πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την προπόνηση. Οφείλουμε να τον αντιμετωπίζουμε όπως κάθε μη ανάπηρο αθλητή, με προτεραιότητα την ασφάλειά του και με ενεργή υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον.
3. Ιδρυτικό & Εκπαιδευτικό Έργο
Ως ιδρυτής του “Εν Σώματι Υγιεί”, ποιο ήταν το κίνητρο πίσω από τη δημιουργία του συλλόγου; Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε μέσω του έργου σας;
Το “Εν Σώματι Υγιεί” ξεκίνησε το 2013 ως προσωπικό ιστολόγιο (blog), όπου δημοσίευα επιστημονικές εργασίες, άρθρα και ειδήσεις σχετικά με τον προσαρμοσμένο αθλητισμό και την άσκηση σε ειδικούς πληθυσμούς. Η επισκεψιμότητα ήταν εντυπωσιακή, κάτι που μου έδειξε πως υπήρχε ενδιαφέρον αλλά και κενό ενημέρωσης.
Αργότερα, αντιλαμβανόμενος ότι στη Βέροια και στην ευρύτερη περιοχή (Πέλλα, Πιερία, Κοζάνη, Γρεβενά) δεν υπήρχαν αθλητικά σωματεία ΑμεΑ, και έχοντας ήδη εμπλοκή στον παραολυμπιακό χώρο ως διαιτητής σε ποδόσφαιρο τυφλών και γκόλμπολ, αποφάσισα να δημιουργήσω από το μηδέν ένα αθλητικό σωματείο.
Το “Εν Σώματι Υγιεί” μετατράπηκε έτσι από blog σε Αθλητικό Σωματείο Ανάπτυξης Πολιτισμού Προσαρμοσμένου & Ερασιτεχνικού Αθλητισμού, κρατώντας τον γνωστό του τίτλο. Από τότε, προσφέρει σημαντικό έργο στην αποδοχή, ένταξη και επανένταξη των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία.
Το 2019, το σωματείο βραβεύτηκε από το Πανεπιστήμιο Πατρών και άλλους επτά φορείς με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Βέλτιστων Πρακτικών για την Ισότιμη Συμμετοχή των ΑμεΑ στον Αθλητισμό, μια διάκριση που τιμά όλους όσοι συμμετέχουμε ενεργά στο έργο του.
4. Παραολυμπιακά Αθλήματα & Ανάπτυξη Αθλητών
Πώς βλέπετε την εξέλιξη των ParaSports στην Ελλάδα; Τι χρειάζεται για να αυξηθεί η συμμετοχή και η αναγνώριση των αθλητών με αναπηρίες;
Ο προσαρμοσμένος αθλητισμός στην Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου, ειδικά μετά τους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Υπάρχει βελτίωση στην προσβασιμότητα, στην κοινωνική αποδοχή και στην προβολή των επιτυχιών των Ελλήνων παραθλητών.
Ωστόσο, από πλευράς υποδομών, αποδοχής και προβολής της αναπηρίας, απέχουμε πολύ από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Μάλιστα, κάποιες βαλκανικές χώρες μάς έχουν ξεπεράσει.
Για να αυξηθεί η συμμετοχή, πρέπει πρώτα να γίνει κατανοητό τι εκπροσωπεί κάθε αθλητικός χώρος. Ο αθλητισμός για κινητικές ή αισθητηριακές αναπηρίες διαφέρει από αυτόν για κώφωση ή νοητική υστέρηση. Πρέπει επίσης να καταρριφθεί ο μύθος ότι απαιτείται «σοβαρή» αναπηρία για συμμετοχή· ακόμη και μια μικρή αναπηρία μπορεί να δώσει κατηγορία σε κάποιο άθλημα.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο, δυστυχώς, παραμένει το κοινωνικό ταμπού – κυρίως στην επαρχία. Όταν οι γονείς και οι νέοι πάψουν να σκέφτονται «τι θα πει ο κόσμος», τότε θα δούμε ουσιαστική αύξηση στη συμμετοχή και την αποδοχή.
5. Προσωπική Φιλοσοφία & Στόχοι
Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχετε πάρει από την εμπειρία σας με τους αθλητές ΑμεΑ; Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σας στόχοι για τον σύλλογο και την αθλητική κοινότητα;
Η συναναστροφή με άτομα με αναπηρίες είναι από μόνη της ένα μεγάλο μάθημα. Δεν μου αρέσουν τα κλισέ για την «υπέρβαση» ή την «έμπνευση» των ατόμων με αναπηρία – τους βλέπω ως φίλους ή παιδιά μου, ανάλογα με την ηλικία τους, και τους αντιμετωπίζω όπως κάθε άλλο άνθρωπο.
Από αυτούς κρατάω την υπομονή, την ηρεμία και την αισιοδοξία τους. Είναι συγκινητικό να βλέπεις πώς αντιμετωπίζουν τις καθημερινές δυσκολίες με χαμόγελο.
Ο στόχος μου είναι να διατηρηθεί ο σύλλογος σε υψηλό επιστημονικό και αθλητικό επίπεδο, να εντοπιστούν νέα παιδιά με αναπηρία και να τους δοθούν τα μέσα να αναπτυχθούν. Επίσης, επιδιώκουμε τη δημιουργία ενός πλήρως προσβάσιμου αθλητικού χώρου αποκλειστικά για άτομα με αναπηρία – ένας στόχος που υπάρχει ήδη στο καταστατικό του σωματείου.
Προσωπικά, θέλω να συνεχίσω να προσφέρω ό,τι μπορώ στον παραολυμπιακό αθλητισμό, να βελτιώνεται η ποιότητα ζωής των αθλητών και να βλέπω τα παιδιά μας να προοδεύουν.
Όπως λέω πάντα: αν οι αθλητές μου είναι χαρούμενοι, τότε είμαι κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου