Συνέντευξη με τον Πάνο Φλεβοτόμο – Αθλητική δημοσιογραφία, ποδόσφαιρο & ταεκβοντό

 

Ο Πάνος Φλεβοτόμος είναι ένας νέος που ζει μέσα στον αθλητισμό. Από τη δημοσιογραφία και το ποδόσφαιρο με την @southhoodfc, μέχρι το ταεκβοντό, όπου έχει βρεθεί τόσο ως αθλητής όσο και ως διαιτητής, καταφέρνει να συνδυάζει την αγάπη του για τον αθλητισμό με το πάθος του για εξέλιξη. Στη συνέντευξη που ακολουθεί μιλά για τη φιλοσοφία του, τις εμπειρίες του και τα όνειρά του.

---

Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε περισσότερο στη δημοσιογραφία του αθλητισμού;

Με τράβηξε η αγάπη που είχα από μικρό παιδί να ασχολούμαι με τα αθλητικά. Θυμάμαι απ’ όταν ήμουν 8 χρονών να κάνω εικόνα τον εαυτό μου να μεταδίδει αγώνες ή να τους αναλύει. Με το πέρας του χρόνου, προφανώς και το διάβασμά μου σε αυτό τον τομέα αλλά και η ενασχόληση μεγάλωσαν, μιας και έχω ζήσει στον αθλητισμό. Η δημοσιογραφία του αθλητισμού για μένα ήταν αυτό το κάτι που με τράβηξε για να μη μένω στιγμή εκτός της αγάπης μου.

---

Αγγελίες εργασίας στο αθλητισμό!! Link

Αν μπορούσες να κάνεις ρεπορτάζ για έναν μεγάλο διεθνή αγώνα, ποιον θα διάλεγες;

Αν μου δινόταν η δυνατότητα τη δεδομένη χρονική στιγμή να έκανα ρεπορτάζ για έναν αγώνα, αυτός θα ήταν ο τελικός του Μουντιάλ ή του Κόπα Αμέρικα. Είναι μακράν από τους αγαπημένους μου μεγάλους αγώνες, γιατί από τη μια μεριά συναντάς τις δύο μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου, ενώ από την άλλη ζεις την απόλυτη εμπειρία της Λατινικής Αμερικής. Σκέτη απόλαυση και τα δύο.

---

Με την @southhoodfc ποια εμπειρία/στιγμή ξεχωρίζεις μέχρι τώρα;

Με την Southhood ξεχωρίζω μακράν τη στιγμή του πρωταθλήματος. Παλέψαμε πολύ για να το πετύχουμε. Σκεφτείτε ότι είχαμε χάσει ήδη τρεις συνεχόμενες φορές. Αυτή τη φορά το πιστεύαμε ότι ήταν η στιγμή μας… μετέπειτα θυμάσαι εκεί τη πρώτη σου μέρα στην ομάδα και θυμάσαι πως μετά από χρόνια δικαιώνεσαι για όλο αυτό και το χαίρεσαι ακόμα περισσότερο.

---

Σου αρέσει περισσότερο να συμμετέχεις στο ποδόσφαιρο ως παίκτης/μέλος ομάδας ή να το καλύπτεις δημοσιογραφικά;

Η αλήθεια είναι ότι απολαμβάνω και τις δύο εκδοχές. Είναι όμορφο το συναίσθημα του να αγωνίζεσαι στα ερασιτεχνικά με μια «οικογένεια» και να ξεφεύγεις από την καθημερινότητα. Από την άλλη, η δημοσιογραφική κάλυψη είναι η αγάπη μου. Είναι κάτι που, όσες φορές έχω καταφέρει να βρεθώ στο γήπεδο, με κάνει να νιώθω όμορφα. Εύχομαι μελλοντικά να καταφέρω να βρεθώ και σε γήπεδα του εξωτερικού για να καλύψω δημοσιογραφικά αγώνες.

---

Στο ταεκβοντό, τι είναι πιο δύσκολο: να αγωνίζεσαι ή να είσαι διαιτητής;

Το ταεκβοντό ήταν κάτι που από τα 7 μου μέχρι και σήμερα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Το να είσαι αθλητής είναι πολύ δύσκολο στις μέρες μας. Αν θέλεις να πετύχεις, πρέπει να βρεις τον τρόπο να κυνηγάς βαθμολογίες στα τουρνουά του εξωτερικού. Δε πρέπει να περιμένεις τα δύο βαθμολογούμενα πρωταθλήματα στην Ελλάδα για να τα καταφέρεις.

Η διαιτησία είναι μια ευθύνη, μια ενασχόληση που πρέπει να θες να βρίσκεσαι εκεί για να την κάνεις. Πρέπει να διαβάζεις κανονισμούς, να μαθαίνεις κινησιολογία και να εξελίσσεσαι. Είναι ευθύνη το να κάνεις λάθος σε μια απόφαση. Όταν έχεις ζήσει το άγχος του αθλητή για τη διάκριση, αλλάζει το σκεπτικό σου όταν μπαίνεις στο κέντρο να διασφαλίσεις την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα. Σέβομαι και θέλω οι αθλητές όταν έχουν εμένα στο τερέν τους να νιώθουν ασφάλεια και να φεύγουν με χαμόγελο.

Είναι κάτι που δεν έχω μετανιώσει όταν αποφάσισα να μην ξαναγωνιστώ στο άθλημα του ταεκβοντό. Ωστόσο, είναι μακρύς ο δρόμος και πρέπει να συνεχίσω την προσπάθεια μου για να εξασφαλίσω την παρουσία μου στον χώρο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Παρακολουθώ αγώνες υψηλού επιπέδου για να δω πώς ένας διαιτητής ολυμπιάδας διαχειρίζεται τον αγώνα, πώς κινείται, όλα παίζουν ρόλο για την εξέλιξή σου. Αρκεί όμως να αγαπάς αυτό που κάνεις.

Γι’ αυτό και παροτρύνω όλους να κάνουν αυτό που τους λέει η καρδιά τους και όχι αυτό που λένε οι άλλοι. Να ζείτε με πράγματα που κάνουν τη ψυχή να γαληνεύει!